Πελάτης: Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος – Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων
Άλλοι Συνεργάτες: ENVECO S.A. (Ελλάδα)
Η ξηρασία αποτελεί ζήτημα μεγάλης σημασίας για την Κύπρο. Η Κύπρος αντιμετωπίζει διαχρονικά πρόβλημα έλλειψης νερού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στην ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης νερού, ιδιαίτερα σε περιόδους επαναλαμβανόμενων ξηρασιών. Η πολιτική του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων προωθεί τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων στην Κύπρο, με στόχο την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού λόγω ξηρασίας αλλά και της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης. Επίσης, εφαρμόζονται οι διατάξεις της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (ΟΠΥ) 2000/60/ΕΚ, που στοχεύουν επίσης στη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Το παρόν έργο αποτελεί μέρος της βιώσιμης ανάπτυξης και διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην Κύπρο και σκοπός του ήταν η διερεύνηση της υφιστάμενης κατάστασης των δικτύων ύδρευσης στους Δήμους που δεν καλύπτονται από την παροχή των κύριων Συμβουλίων Υδατοπρομήθειας. Πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες δράσεις συλλογής δεδομένων μέσω ερωτηματολογίων και συνεντεύξεων με εκπροσώπους των Δήμων και τα συλλεχθέντα δεδομένα εισήχθησαν σε βάση δεδομένων και χρησιμοποιήθηκαν για στατιστικές αναλύσεις. Οι πτυχές που εξετάστηκαν κάλυπταν: πηγές νερού, μετρητές νερού (αριθμός, ποιότητα), απώλειες νερού, δίκτυα ύδρευσης (ποσότητα και ποιότητα), δεξαμενές ύδρευσης, πιθανές διακοπές νερού κατά τη θερινή περίοδο, μεθόδους τιμολόγησης νερού στους καταναλωτές, κ.λπ.
Τα κύρια συμπεράσματα ήταν:
- Όλοι οι Δήμοι διέθεταν μετρητές νερού για τη μέτρηση της κατανάλωσης νερού για κάθε εγκατάσταση. Υπήρχε μια αυξανόμενη τάση εγκατάστασης μετρητών σε εθνικό επίπεδο, περίπου 6-7% ανά έτος.
- Το ποσοστό του ατιμολόγητου νερού ήταν γύρω στο 25%.
- Η Επαρχία Λευκωσίας είχε το υψηλότερο ποσοστό Δήμων που θα έπρεπε να έχουν επιπλέον γεωτρήσεις για να καλύψουν τις ανάγκες ύδρευσης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
- Κατά τα έτη με φυσιολογική έως υψηλή βροχόπτωση, οι περισσότεροι Δήμοι δεν έκαναν περικοπές στην παροχή νερού. Ωστόσο, κατά τα έτη ξηρασίας, αυτό αλλάζει σημαντικά, με περίπου το 30% των Κοινοτήτων να εφαρμόζουν περικοπές στην παροχή νερού.
- Οι μέθοδοι τιμολόγησης του νερού και χρέωσης των καταναλωτών διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των Δήμων. Αυτό ισχύει για τη σταθερή χρέωση, τις κλίμακες τιμολόγησης ανά κατανάλωση, τη συχνότητα χρέωσης, την τιμή του νερού ανά κυβικό μέτρο, κ.λπ.
- Άλλες πτυχές που προέκυψαν ήταν:
- Μικροβιολογική ρύπανση του νερού, σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε Κοινότητες που χρησιμοποιούν πηγές για την ύδρευσή τους, κυρίως μετά από περίοδο έντονων βροχοπτώσεων.
- Εποχικότητα στην απόδοση πολλών γεωτρήσεων και πηγών.
- Πραγματική και δυνητική αύξηση των οικιστικών ζωνών, με αποτέλεσμα την αυξημένη ζήτηση νερού και την ανάγκη για νέα υποδομή (δίκτυο, δεξαμενές κ.λπ.).
- Απουσία ή ανεπάρκεια βαλβίδων νερού που να απομονώνουν τμήματα του δικτύου ύδρευσης σε περίπτωση βλάβης.
- ‘Υπαρξη σωλήνων αμιάντου σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Παλιά δίκτυα σε αρκετές Κοινότητες, γεγονός το οποίο οδηγεί σε μεγάλες απώλειες νερού.
Δόθηκαν εισηγήσεις και προτάσεις για το μέλλον.
